Na een fantastische week in Kaapstad begon het reizen met de bazbus door Zuid-Afrika,
Het was 7:30 toen ik op de bus stond te wachten en erachter kwam dat ik mijn paspoort, pasjes en
camera nog in de kluis had liggen van het hostel en de receptie ging om 8:00 open.
Aan de buschauffeur stelde ik voor om eerst andere mensen op te halen in Kaapstad, en als laatste mij zodat ik mijn spullen nog uit de kluis kon halen. De lieve chauffeur vond dit een goed idee!

Na een dag in de bus te hebben gezeten besloot ik er om in Mosselbay uit te gaan.
Ik had in de coast to coast een hostel gevonden waar je in een oude trein kon slapen en dit leek me wel wat. Met als gevolg dat ik alleen in een dorm/couppe sliep. Er liep iemand achter me aan toen ik naar mijn couppe liep 's avonds wat angstige momenten opleverde. De beste man bleek een beveiliger te zijn. Maarja, dat kan natuurlijk iedereen zeggen in Afrika, er lopen namenlijk veel beveiligers rond overal waar ik kom.

Dinsdag stapte ik op de bus om er bij De Wilderness uit te gaan. Eigenlijk had ik geen verhalen over De Wilderness gehoord. Maar het leek me ook leuk om plekken zelf te ontdekken:) Na een nacht in een vieze trein te hebben geslapen voelde het binnenrijden met de bus in de Wilderness als een sprookje. Heel veel bloemen/bossen en tjierpende vogeltjes. Na een maand strand was ik wel toe aan wat wilderness.
Het hostel had wat weg van een camping, maar dat was heerlijk! Een medewerker van het hostel had een kleine hond (een Steffie?!) waar ik me de hele namiddag mee heb vermaakt.
Woensdag besloot ik de omgeving ter paard te gaan verkennen, wandelen was ook een optie maar ik koos voor het paard. Samen met 2 ervaren rijders gingen we de bossen van De Wilderness in. Terwijl de rit uit stukken omhoog/omlaag en door het water bestond, besefte ik dat deze rit niet bedoeld was voor mij als beginner. Maar ach ik zat toch op het paard, dus een klein beetje gespannen genoot ik van de mooie tocht. Galloperen kwam ook nog aan de orde, en volgens de ervaren rijders kon ik het ook nog! Wanneer ik terug kwam bij het hostel kon ik met vol enthousiasme aan de baas vertellen hoe leuk ik het vond. De rest van de dag veel buiten gezeten, met het hondje gespeeld en mijn nieuwe kamergenoot leren kennen. Sylvia uit Rotterdam. Donderdag besloten we om een kano te huren. Met de kano hebben we 40 minuten gevaren, een stuk gewandeld naar een waterval. Heerlijk afgekoeld in de rivier en wat geklommen over de rotsen. Nadat we waren terug gelopen moesten we nog terug met de kano. Een heerlijke dag!

Einde van de middag stapte ik weer op de bus om er bij Plettenbergbay uit te gaan.
Een Thaise grappige vrouw die de hele dag aan het lachen was, stapte bij hetzelfde hostel uit.
De volgende dag hebben we gewandeld op Robberg en naar het strand geweest.

Bungeejumpen, ik heb het altijd al willen doen! En waarom niet van de hoogste brug ter wereld? Ik ben nu toch in Afrika. Op het laatste moment besloot ik om erbij Stormsriver uit te gaan. De volgende dag was dan de dag dat ik van de hoogste brug ter wereld zou bungeejumpen.
Samen met een andere jongen uit het hostel namen we een taxi naar Tjitsikamma. Om de adrenaline op te voeren moesten we eerst over een smalle brug lopen zodat we de 216 meter hoogte goed in ons op konden nemen. En of de adrenaline bij iedereen er was, bij mij eigenlijk niet. Toen we op de plek van de bungeejump arriveerden, was er muziek en konden we lekker dansen om de zenuwen onder controle te krijgen.
Zenuwen? Ik had er totaal geen last van, totdat de jongen het nummer op mijn hand wou zien.
Ik liet het niet zien, omdat ik aanvoelde dat het mijn beurt was. En dan sta je op het punt, het punt waar je 216 meter de diepte in kijkt. Ineens bekroop mij een gevoel van angst, ik zei boos en in paniek dat ik niet meer wou springen. En voor ik het wist kreeg ik het nodige duwtje. Het gevoel dat ik had tijdens de bungeejump had, is niet te omschrijven maar is iets wat je moet ervaren. Het was zo gaaf! Iedereen heeft respect voor je, als je verteld dat je de bungeejump hebt gedaan.

's avonds vertrok ik voor 2 dagen naar Jeffreysbay, de surfplaats van Afrika.
Omdat ik ergens ander wou surfen heb ik dat niet gedaan.
1 dag heb ik mij bij het hostel vermaakt en ik wou sandboarding gaan doen.
Dit ging niet door daarom heb ik paard gereden, dit keer op het strand.
Een super mooi ritje.

In Chintsa ben ik 3 dagen gebleven, ik heb mij vooral bezig gehouden met relaxen, een beetje lezen en 's avonds gezellig in de bar zitten.
Een drummer kwam in de avond op zijn djembe spelen, hij nodige ook mensen uit om samen te spelen op de djembe. Ik raakte aan de praat met Richard 's avonds en hij vroeg of hij mij niet had gevraagd te spelen. Teleurgesteld zei ik 'nee'. Zo kreeg ik de volgende dag een priveles van Richard. Dat is natuurlijk veel leuker dan in de bar op de djembe slaan.
Terwijl ik verder aan het reizen was, kwam ik erachter dat het een hele beroemde drummer is in Zuid-Afrika, en daar heb ik een lesje van gehad! Super leuk!
Het hostel organiseerde een ritje naar een school, waar er een schoolconcert was.
Onderweg werd door de chauffeur verteld dat er een wildreservaat om de school heen lag, en er ook een giraffe rondliep die heel dicht bij de mensen kwam.
Mijn fototoestel en ik waren als eerst bij de giraffe, dit leverde mooie fotomomenten op.
Het optreden van de kinderen was ook heel bijzonder!

Coffeybay is een plaats waar iedere backpacker heengaat, dus ook ik! Ik heb hier 3 nachten geslapen en 1 nacht in Mdumdi. In Mdumbi heb ik een boottour gedaan om dolfijnen te spotten. Met een speedboot gingen we de zee op, en na een uur vonden we een groep van 15 dolfijnen.
We mochten in het water springen om te luisteren naar de communicatie van de dolfijnen. Ik kon niet geloven dat ik dat durfde met alle haaienverhalen die ik had gehoord!
Het was een hele belevenis.
Coffeybay en Mdumbi zal ik nooit vergeten, het voelde echt als Afrika daar.
Een klein stukje verderop zijn de townships, en we zijn ook 1 keer wezen eten bij mensen thuis in de township. De hostels steunen de locals, en dat is heel goed!

Terwijl ik mijn blog typ, zit ik niet gepland in mijn trip, in Richmond (bij Durban.)
Tijdens mijn reis ontmoette ik Duitsers, die vrijwilligerswerk doen bij een babyhouse.
Er zijn 12 kinderen, waarvan de meeste baby's.
Het project sprak me erg aan, en omdat ik in Nederland eigenlijk naar zoiets op zoek was voelde het als een cadeautje dat ik deze mensen ontmoette.
Voor een week ben ik aan het helpen bij babyhouse, en ik heb het naar mijn zin!!!
Er is ook een tweeling van 2 maanden, ik vermaak me dus prima:)
Ik wil ooit een keer terugkomen om voor een langere tijd hier te helpen.
Het project bestaat op 3 mensen na volledig uit vrijwilligers, die dan ook voor een jaar hier helpen.
Er gaan ook bij de babyhouse veel dingen anders dan in Nederland.
Eten gebeurt op de grond, badderen gebeurt in de wastafel, en op je handen te desinfecteren gebruiken de vrijwilligers babyshampoo!
De kinderen zijn allemaal zo vrolijk en lief!
Het is moeilijk om te zien hoe snel de kinderen zich aan je hechten.
De kinderen zijn blij als ze me zien in de ochtend, en de oudere kinderen beginnen te huilen als ik naar het huis loop waar ik slaap. En ik ben hier maar 1 weekje!

Dinsdag ga ik naar Johannesburg, woensdag ga ik William ophalen van het vliegveld en hebben we samen nog 2 weken avontuur voor ons. Wat een heerlijk vooruitzicht is dat!!

Liefs Else